การได้รับบาดเจ็บทางสมองเนื่องจากระบบประสาทส่วนกลางได้รับบาดเจ็บไม่สามารถทำงานได้เต็มที่

กรรมพันธุ์ เนื่องจากงานวิจัยจำนวนมากระบุว่า ถ้าหากพ่อแม่ ญาติ พี่น้องที่ใกล้ชิดเป็นจะมีโอกาส ถ่ายทอดทางพันธุ์กรรม

สิ่งแวดล้อม เป็นสาเหตุอื่น ๆ ที่ไม่ใช่การได้รับบาดเจ็บทางสมอง หรือกรรมพันธุ์ เช่น การพัฒนาการช้า เนื่องจากการได้รับสารอาหารไม่ครบ ขาดสารอาหาร มลพิษ การเลี้ยงดู

ลักษณะทั่วไปของเด็ก LD

มีความบกพร่องทางการพูด

มีความบกพร่องทางการสื่อสาร

มีปัญหาในการเรียนวิชาทักษะ

มีปัญหาในการสร้างแนวความคิดรวบยอด

การทดสอบผลการเรียนให้ผลไม่แน่นอนมากแก่การพยากรณ์

มีความบกพร่องทางการรับรู้

มีความบกพร่องทางการเคลื่อนไหว

มีอารมณ์ไม่คงที

โยกตัวหรือผงกศีรษะบ่อยๆ

มีพัฒนาการทางร่างกายไม่คงที่

มีพฤติกรรมไม่คงเส้นคงว่า

เสียสมาธิง่ายแสดงพฤติกรรมแปลกๆ

มีปัญหาในการสร้างความ สัมพันธ์กับเพื่อน

การบกพร่องทางการอ่าน

จำตัวอักษรไม่ได้ จำตัวอักษรได้แต่อ่านเป็นคำไม่ได้

ความสามารถในการอ่านต่ำกว่านักเรียนอื่นในชั้นเดียวกัน

ระดับสติปัญญาอยู่ในเกณฑ์เฉลี่ยหรือสูงกว่าเกณฑ์

เข้าใจภาษาได้ดีหากได้ฟังหรือมีคนอ่านให้ฟัง

อ่านคำโดยสลับตัวอักษร

ไม่เข้าใจว่าตัวอักษรใดมาก่อน/หลัง

เด็กบางคนมีความไวในการฟัง

เด็กบางคนอาจมีความไวในการใช้สายตา

มีความยากลำบากในการจำรูปพยัญชนะและการอ่านพยัญชนะ

มีความยากลำบากในการแยกแยะเสียง เช่น การแยกแยะเสียง  บ   ป   พ

มีความยากลำบากในการจำรูปสระและการอ่านสระ

การออกเสียงคำไม่ชัด หรือ ไม่ออกเสียงบางเสียงบางครั้งออกเสียงรวบคำ

ไม่สามารถอ่านคำได้ถูกต้อง เช่น การอ่านคำที่มีวรรณยุกต์กำกับการอ่านคำที่มีตัวสะกดไม่ตรงมาตรา

อ่านคำโดยสลับตัวอักษร เช่น “ นก” เป็น “ กน” “ งาน” เป็น “ นาง” เป็นต้น

ไม่สามารถอ่านข้อความหรือประโยคได้ถูกต้อง   เช่น อ่านข้ามคำ อ่านตกหล่น อ่านเพิ่มคำ อ่านสลับคำ

ไม่สามารถเรียงลำดับจากเรื่องที่อ่านได้

จับข้อเท็จจริงจากเรื่องที่อ่านไม่ได้

จับใจความสำคัญจากเรื่องที่อ่านไม่ได้

การบกพร่องทางการเขียน

ไม่สามารถลอกคำที่ครูเขียนบนกระดานลงบนสมุดได้

เขียนประโยคตามครูไม่ได้

ไม่สามารถแยกรูปทรงทางเรขาคณิตได้

เรียงคำไม่ถูกต้อง

มีความยากลำบากในการเขียนพยัญชนะ    สระ   วรรณยุกต์  และเลขไทย  เช่น เด็กจะลากเส้นวน ๆ ไม่รู้ว่าจะม้วนหัวเข้าในหรือออกนอก ขีดวน ๆ ซ้ำ ๆ

เขียนพยัญชนะ สระ และเลขไทยกลับด้านคล้ายมองจากกระจกเงา

มีความสับสนในการเขียนพยัญชนะ และเลขไทยมีลักษณะคล้ายกัน   เช่น ค – ด , น – ม ,  พ – ผ , ๓ – ๗ , ๔ – ๕

เขียนด้วยลายมือที่อ่านไม่ออก

เขียนเรียงลำดับพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ในคำผิด ตำแหน่ง เช่น “ ปลา” เป็น “ ปาล”“ หมู” เป็น “ หูม” “ กล้วย” เป็น “ ก้ลวย”            

เขียนไม่ได้ใจความ

เขียนหนังสือ ลอกโจทย์จากกระดานช้าเพราะกลัวสะกดผิด

เขียนไม่ตรงบรรทัด เขียนต่ำหรือเหนือเส้น ขนาดตัวอักษรไม่เท่ากัน ไม่เว้นขอบกระดาษ ไม่เว้นช่องไฟ

จับดินสอหรือจับปากกาแน่นมาก

ลบบ่อยๆ เขียนทับคำเดิมหลายครั้ง เขียนตัวหนังสือตัวโต

การบกพร่องทางด้านคณิตศาสตร์

มีปัญหาในการบอกความสัมพันธ์แบบหนึ่งต่อหนึ่ง

ไม่เข้าใจความหมายของจำนวน

ไม่เห็นความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งที่ได้ยินกับสิ่งที่มองเห็น

ไม่เข้าใจปริมาณ เมื่อขนาดเปลี่ยนไป

ทำเลขไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นบวก ลบ คูณ หาร เพียงอย่างเดียวหรือทั้ง 4 อย่าง

ไม่เข้าใจความหมายของตัวเลขที่นำมาเรียงกันทางคณิตศาสตร์

ไม่สามารถปฏิบัติตามขั้นตอนในการคำนวณได้

ไม่เข้าใจในการอ่านแผนและกราฟ

มีปัญหาในการทำเลขโจทย์             

ไม่เข้าใจเกี่ยวกับค่าประจำตำแหน่ง เช่น จะไม่รู้ว่าเลข “ 3 ” ในจำนวนต่อไปนี้ 23 , 38 , 317 มีค่าแตกต่างกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะส่งผลทำให้มีความยุ่งยากในการบวก ลบ คูณ หาร จำนวน และไม่สามารถหาคำตอบที่ถูกต้องได้

ไม่สามารถจำ และเขียนสัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ได้

คำแนะนำแก่ครูและผู้ปกครอง

พยายามใจเย็นๆ เมื่อคุณฟังเด็กพูด หรือรอเด็กเขียน เพราะเด็กอาจพูดหรือเขียนได้ไม่คล่องและต้องใช้เวลาสักนิด

แสดงความรักต่อเด็ก

มองหาจุดแข็งและความสามารถอื่นๆ พยายามสร้างจุดแข็งเหล่านั้นให้ทดแทนความบกพร่องที่เด็กมี

อย่าลืมชมเมื่อเด็กทำอะไรได้ดี แม้จะเป็นสิ่งเล็กน้อยก็ตาม

ยอมรับนับถือในตัวเด็กว่า เด็กก็เป็นบุคคลที่มีความหมายและมีสิ่งดี ๆ ในตนเองเหมือนกัน

มีความคาดหวังที่เหมาะสม

เมื่อเด็กทำผิด เช่น เขียนผิด อ่านผิด จงอย่าบ่น ช่วยเด็กแก้ไขข้อที่ผิดอย่างอดทน

อ่านหนังสือสนุกๆ กับเด็ก กระตุ้นให้เด็กถามคำถาม เล่าเรื่อง และแสดงความคิดเห็น

ขอขอบคุณ: http://www.iamsmartkids.com