เป็นเด็ก..ก็เครียดได้
..เด็กๆ ก็อาจรู้สึกเครียดได้ด้วยหลายสาเหตุ - - มีกิจกรรมมากเกินไป กลุ้มด้วยเรื่องที่โรงเรียน รู้สึกถูกกดดันจากผู้ปกครองหรือครูหรือบางครั้งเด็กๆก็คาดหวังตนเองไว้สูง เด็กหลายคนเลือกใช้ยาหรือสารเสพติดเพื่อเป็นทางออก แต่นั่นกลับยิ่งทำให้ชีวิตตกอยู่ในมุมอับยิ่งขึ้น แต่ไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลใด เด็กๆอาจลองเลือกใช้วิธีเหล่านี้ ช่วยขจัดความเครียดและสงบจิตใจ เมื่อเกิดความรู้สึกไม่ดีกันเถอะ...

รู้สึกตึงเครียด ? 
-ทำกิจกรรม ที่ต้องขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว - พาสุนัขไปจ๊อกกิ้ง กระโดดเชือก หรือแด๊นซ์ ตามเสียงเพลงโปรด
-ใช้เวลาสักครู่ เหยียดแขนขา ยืดตัวแบบแมว ให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย เมื่อร่างกายผ่อนคลาย จิตใจก็จะผ่อนคลายตามไปด้วย ถ้ามีเวลาอาจหลบไปงีบสั้นๆสักงีบ
-หาวิธีทำให้ร่างกายกระปรี้กระเปร่า อาบน้ำอุ่นๆ (บางคนอาจชอบน้ำเย็น) ฟังเพลงเบาๆให้สบายอารมณ์ เล่นกับสัตว์เลี้ยง (ไม่ใช่แกล้งนะ) หรือวิธีอื่นใดที่เคยใช้ได้ผล
-หาเวลา “เบรก” เพื่อทำกิจกรรมโปรด – เล่นดนตรี ทำศิลปะประดิษฐ์ เล่นคอมพิวเตอร์
-เคยได้ยินไหมที่เขาบอกให้ “หายใจลึกๆ “ นั่นละใช้ได้ผล ลองพยายามฝึกหายใจช้าๆลึกๆ เพื่อผ่อนคลายดูสิ

รู้สึกว่าชีวิตวุ่นวายสับสน ? 
-ปลีกเวลาสักครู่ในแต่ละวัน ใช้เวลาสงบเงียบๆ อยู่ตามลำพัง เช่น อาจจะตื่นเร็วขึ้นสักหน่อย เพื่อไปถึงโรงเรียนแต่เช้าจะได้มีเวลาเงียบๆ จัดลำดับความคิดก่อนเข้าเรียน จัดตารางเวลาสำหรับทำการบ้าน เพื่อให้มีเวลาที่จะฟังเพลงหรือทำอะไรตามสบายก่อนเข้านอน
-ลองคิดพิจารณาว่าอะไรเป็นสามเหตุที่กดดันเราอยู่ แล้วพยายามหาทางบรรเทา ตัวอย่างเช่น หาเวลาจัดการข้าวของที่ต้องการใช้ในวันรุ่งขึ้นให้อยู่เป็นที่เป็นทางเสีย ตั้งแต่ก่อนเข้านอน เพื่อจะได้ไม่ต้องรีบร้อนวุ่นวายในตอนเช้า แล้วเจอกับปัญหา “โอ้ย! ตายลืมไว้ที่บ้านอีกแล้ว”
-ฝึกจินตนาการถึงความสงบ ด้วยการปลีกเวลาวาดภาพฝันถึงบรรยากาศอันสงบ เช่น หุบเขาที่ทอดตัวอยู่กลางธรรมชาติอันเงียบสงบต้นไม้อันร่มรื่นเย็นสบาย ชายหาดยามเช้าที่ปลอดผู้คน หรือสถานที่อื่นใดก็ได้ที่จะช่วยทำให้รู้สึกเต็มเปี่ยมไปด้วยความสงบ
-ก่อนที่จะตกปากรับคำกับคนอื่นเพิ่มขึ้นอีก ว่า “ได้ค่ะ (ครับ)” ในครั้งต่อไป ให้ทบทวนว่าภาระที่ต้องรับผิดชอบขณะนี้ กำลังจะล้นเกินกว่าจะรับไหวแล้วหรือเปล่า ไม่ผิดหรอกที่จะบอกกับใคร ๆ ว่า “(ตอนนี้) ไม่ได้ค่ะ (ครับ)” ในบางครั้ง

รู้สึกเศร้า ?
-โทรศัพท์ไปคุยหรือไปหาเพื่อนสนิทแล้วชวนเพื่อนหาอะไรที่สนุกและเป็นประโยชน์ ทำร่วมกัน
-คุยกับผู้ใหญ่สักคนที่รู้ว่าเขายินดีรับฟัง เพราะการได้พูดเรื่องที่ทำให้เศร้าใจจะช่วยให้ รู้สึกดีขึ้น
-ถ้ารู้สึกลำบากใจเกินกว่าจะเล่าให้ใครฟังได้ ใช้วิธีเขียนเรื่องราวระบายความรู้สึกก็ได้
-เชียร์ตัวเองขึ้นมาใหม่ ด้วยการทำกิจกรรมที่เราชอบ….. ดูวิดิโอเรื่องสุดโปรดซ้ำ อ่านหนังสือประเภท Chicken Soup for the Soul ทำกับข้าวหรือขนม ไปเดินเล่นดูของที่เราชอบ
-ทำสิ่งดี ๆ ให้กับคนอื่นด้วยการบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์

อยากจะกรี๊ดเพราะทนไม่ไหวแล้ว ?
-ไป “พักยก” ซะ หามุมเงียบ ๆ หรือห้องเงียบ ๆ เพื่อสงบอารมณ์
-วันที่ตึงเครียดจะดีขึ้นได้นะ เมื่อเปิดเพลงฟังเพลินหรือแม้แต่ร้องเพลงตาม
-ลองเปลี่ยนบรรยากาศเสียหน่อย เช่นออกไปเดินเล่น ขี่จักรยาน หรือฝึกมือกับกีฬาบางอย่าง เช่น ชู้ตบาส เดาะตะกร้อ น็อคบอร์ดเทนนิส
-วันนี้อะไร ๆ ก็ไม่เป็นอย่างใจเอาเสียเลย ? ลองวิธีนี้ดูสิ หาเวลาสักครู่ หลับตา จินตนาการว่า เวลาที่ยังเหลือในวันนี้ อะไร ๆ ก็ลื่นไหลไปได้ดังใจ จะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น
-มีเรื่องต้องทำเยอะไปหมด ? ทำตารางกิจกรรมออกมาดูซิ แล้วค่อย ๆ ตัด-ลด-เลื่อน กิจกรรมหรือเรื่องบางเรื่องออกเสียบ้าง

รู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ?
-ชวนสมาชิกในครอบครัวทำกิจกรรมที่เรารู้ว่าทุกคนชอบร่วมกัน เช่นไปทำบุญไหว้พระ ไปเที่ยวด้วยกัน
-ไม่มีใครสักคนที่จะหันหน้าไปหา? สัตว์เลี้ยงล่ะมีไหม สัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนที่ดีได้นะ ใช้เวลาเล่นกับมัน ดูแลมัน แต่ถ้าไม่มีสัตว์เลี้ยงก็อาจเล่นกับสัตว์เลี้ยงของเพื่อนบ้านที่เราคุ้นเคย ก็ได้อีกเหมือนกัน
-ไปเยี่ยมญาติหรือเพื่อนบ้านสูงอายุ ปู่ ตา ย่า ยาย ลุง ป้า คนกลุ่มนี้เขาก็อาจกำลังเหงาเหมือนกัน
-chat กับเพื่อนใน net (เลือก chat room ,web site ด้วยล่ะ)
-การที่เป็นเด็ก บางครั้งก็เป็นเรื่องหนักใจ ดังนั้นอย่ากลัวที่จะขอความช่วยเหลือจาก ผู้ใหญ่หรือเพื่อนที่เราคุ้นเคย

โกรธมากขึ้นทุกที ?
-อย่าหมกมุ่นคิดซ้ำซากอยู่กับความโกรธของเรา เพราะจะทำให้ความโกรธนั้นเพิ่มมากขึ้นทุกที จนอาจถึงขั้นระเบิด เข้าทำนองที่ว่ายิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ ถ้ารู้สึกว่าขัดเคืองใจกับพี่น้อง เพื่อน พ่อ แม่ หรือครู วิธีที่ดีที่สุดก็คือ หาโอกาสพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมา อย่าปล่อยให้เรื่องที่โกรธค้างไว้นาน ….แต่…
-“คิดให้ดีก่อนพูดออกมา” เวลาที่โกรธมันง่ายที่เราจะพูดอะไรต่อมิอะไรตามอารมณ์ พักยก แล้วปลีกตัวไปจนอารมณ์เย็นลงบ้างแล้วค่อยคุย
- รู้สึกว่าฉันแทบจะทนไม่ไหวแล้ว? ถ้าอย่างนั้นควรต้องหาคนช่วยแล้ว แต่เราก็ต้อง “ให้โอกาส” เขาได้ช่วยเรานะ ให้โอกาสพ่อแม่สมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัว ครูหรือครูแนะแนว โค้ชกีฬา สายด่วนสุขภาพจิต ได้รับรู้ความรู้สึกของเราที่กำลังเกิดขึ้น

บางคนอาจจะบอกว่าเคยลองใช้วิธีเหล่านี้มาแล้วแต่ ไม่ได้ผล?   นั่นก็เป็นไปได้ แต่เพราะอะไรเคยคิดหรือเปล่า วิธีการเหล่านี้เป็นวิธีที่คนโดยทั่วไปใช้อยู่แล้วในชีวิตประจำวัน แต่บ่อยครั้งเมื่อ “มีอารมณ์ไม่ดี” เราปล่อยใจปล่อยตัวให้เตลิดไปกับอารมณ์นั้น จนลืมว่าจริง ๆ แล้วเรามีทางเลือกหลากหลายที่ใช้เพียง
“มันสมองและสองมือ” ของเราเท่านั้น อย่าลืมว่าเราเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็น “ผู้เลือก” ดังนั้นเลือกให้ดี เลือกที่จะทำให้ชีวิตดีขึ้นเลือกที่จะไม่พึ่งยาและสารเสพติด
 

โดย : สุวัฒนา ศรีพื้นผล : สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์

ขอขอบคุณ : http://www.icamtalk.com